İlginç ve ilginç olduğu kadar düşündürücü, ibret alınması gereken hazin bir hayat hikâyesi. Bu düşüncelerle Müjgan Hanımın hayat hikayesini yaşamış olduğu ve başından geçenleri siz değerli okuyucularım için kalem aldım. Umut, insanın en yardıma ihtiyacı olduğu anda uzanan yardım elidir. İnsan bazen umut sayesinde hayatına devam eder bazen de kaybetmeye yüz tuttuğu şeyleri tekrar kazanır. Bir insan umutsuzluğa kapılmaz ise her türlü felaketten kurtulur. Fakat bir insan umudunu yitirmişse ne yaparsa yapsın düştüğü felaketten kendini kurtaramaz. Duyguların en zenginidir umut. Umudun varsa eğer hayattan tat alırsın, geniş ufuklara sahip olursun. Umut yoksa karanlıklara saplanır, ahlanıp vahlanmak başka yapabileceğin hiçbir şey yoktur. Bundan ötürü bu kitapta Müjgan hanımın düştüğü durumda kurtulup çevresine de umut ışığı olması bu minvaldendir. Hayatta başarıya sahip olmuş insanların tümü umudunu yitirmeyenlerdir. İnsanları hastalıkların pençesinden alan, uzaktaki sevgilileri kavuşturan, fakirleri zengin eden duygu hep umuttur. Bunun üstüne onlarca şiir söylenmiş, onlarca şarkı yapılmış, onlarca kitap yazılmıştır. Umut, insanı her zaman aydınlığa iyiye taşıdığından bu duygunuzu asla yitirmeyin dostlar. Öyle birine aşığım ki gelmesi neredeyse imkânsız. Bakmayın öyle hayattan imkânsız şeyler dediğime bende çok imkânsız şeyler bekliyorum. Dedim ya âşık olduğum adamı bekliyorum. Şuan ukbada olduğunu bile bile bekliyorum. Ama ona kavuşacağım gün gelir diye bekliyorum.
