Yiğit Akın, Birinci Dünya Savaşı’nın toplumsal tarihine bakıyor; başka bir deyişle, savaşı salt askerî-siyasi boyutunun ötesinde, toplumsal bir olay olarak inceliyor. Bu aynı zamanda, hamaset anlatılarının perdesini de aralamak demek; sadece kahramanlık destanlarına değil, “Topların güllesi ne yaman geldi Kapandı kulaklar, hep sağır oldu Gövdeler yaralı, gömlek kan doldu Askerin kanını gör padişahım” diyen türkülere de kulak vermek demek. Bölüm başlıkları, kitabın içeriğiyle beraber, dönemin ruhunu kavrayan anlatım gücünün de ifadesi: • Balkan Harbi’nden Cihan Harbi’ne • Tarlalardan kışlalara • Sıklaşan saflar, boşalan evler • Orduya aş, ahali aç • Evde: Zevceler ve anneler • Yollarda: Sürgünler ve muhacirler... Cihan Harbi’nin Cephe Gerisi savaş olayının “sivil” bir okuması... “Bu kitap, Osmanlı toplumunun kolektif belleğinde derin ve hazin izler bırakan Cihan Harbi deneyimini geniş bir zaviyeden bakarak inceliyor ve savaşın doğurduğu yeni sosyoekonomik ve kültürel gerçeklikleri mercek altına alıyor. Bu yeni gerçekliklerin izlerini ise kitlesel askerlik deneyimi, devlet güdümüne girmiş bir ekonomik hayat, yaygın darlık ve yokluklar, sürekli devam eden ve büyük alt üst oluşlara yol açan nüfus hareketleri, etnik temizlik ve ölüm üzerinden sürüyor.” YİĞİT AKIN
