Elinizdeki kitap, Türkiye eğitim gerçeğini derinden değiştirmeyi amaçlayan 2005 Müfredat Reformu’nu mercek altına alıyor. Yazarları iki soruya yanıt arıyor: Yeni müfredat hangi toplumsal dinamikler bağlamında ve nasıl geliştirildi? Ve Türkiye’nin heterojen toplumsal koşullarında pratiğe nasıl geçirildi? Ülkenin toplum ve eğitim tarihinden, dönemin MEB Bakanı Erkan Mumcu ve TTK Başkanı Ziya Selçuk olmak üzere birçok eğitim idarecisi ile görüşmelerden; köy, kasaba ve İstanbul’un yoksul ve orta sınıf semtlerindeki okullarda çalışan öğretmen ve velilerle yapılan grup söyleşilerine kadar uzanan ampirik verilerini inceleyen Nohl ve Somel, Türkiye’de eşitsizliklerin ve eğitim alanındaki çetin rekabetin, merkezi müfredatla hedeflenen eğitim içeriğini standardize etme ve bu anlamıyla homojenleştirme çabalarını nasıl baltaladığına işaret ediyorlar. Zengin ampirik incelemelerini teorik tartışmalarla ilişkilendiren bu kitap, eğitimi toplumsal değişim ve eşitsizlik bağlamında araştırmak ve anlamak isteyen sosyal bilimcilere, öğretmenlere ve eğitim fakültesi öğrencilerine yeni bir ufuk sunuyor.
