Dünyanın en büyük edebiyat eserlerinden biri olarak kabul edilen İlahi Komedya, (İtalyanca adı La Divina Commedia), Dante tarafından 1308-21 yılları arasında orijinal adı La Commedia olarak İtalyanca yazılmış uzun epik şiiridir. Her biri 33 kantodan oluşan üç ana bölüme - Inferno (Cehennem), Purgatorio (Araf) ve Paradiso (Cennet) - ayrılmış olan eser, Dante'nin karanlıktan ve hatadan ilahi ışığın vahyine doğru yaptığı yolculuğun izini sürer ve Tanrı'nın Beatific Vision'ı ile doruğa ulaşır. Dante'nin 1300 yılının ilkbaharında Kutsal Cuma'dan önceki geceden Paskalya'dan sonraki Çarşamba gününe kadar süren üç ölüler diyarındaki yolculuğunu anlatır. Romalı şair Virgil ona Cehennem ve Araf'ta rehberlik eder; Dante'nin o zamanlar moda olan saraylı aşk geleneği tarzında uzaktan hayranlık duyduğu Floransalı Beatrice ise ona Cennet'te yol gösterir. İlahi Komedya’nın ikinci bölümü olan Araf’ta cehennemin derinliklerinden kurtulan Dante ve Virgil’in, yeraltından dünyanın öbür ucundaki Araf Dağı'na çıkışları anlatır. Dağ, Güney Yarımküre'deki tek kara parçası olan ve Şeytan'ın düşüşünün Cehennem'i yaratmasıyla ortaya çıkan kayaların yer değiştirmesiyle oluşan bir adadadır. Dağın yedi ölümcül günaha ya da "günahkârlığın yedi köküne" karşılık gelen yedi terası vardır. Buradaki günah sınıflandırması Inferno'dakinden daha psikolojiktir, eylemlerden ziyade güdülere dayanır. Ayrıca klasik kaynaklardan ziyade Hıristiyan teolojisinden alınmıştır. Bununla birlikte, Dante'nin günah ve erdemle ilgili açıklayıcı örnekleri klasik kaynakların yanı sıra İncil ve çağdaş olaylardan da yararlanır. İlahi Komedya boyunca bir tema olan aşk, Araf Dağı'ndaki günahın çerçevelenmesi için özellikle önemlidir. Purgatorio alegorik olarak Hıristiyan yaşamını temsil eder.
