İnsan sevmek için yaratılmış bir varlıktır. Her günün başlangıcında bütün insanlar birbirlerinin sevgisini kazanabilmek için yola çıkarlar. Kimiler sadece sevgi sunar karşılaştıklarına, kimileri de karşılıklı sever veya birbirlerine aşık olurlar. Aşk sevgiden daha üstün bir duygudur. Sevgide belki bir çıkar olabilir ama aşk ta asla. Sunulan sevgiden bir karşılık beklenmez. Sevgiler tabiatın sahte yeşilliği gibidir. Baharda canlanır, güz gelince solar ve başka bir baharda başka bir sevgi yeşerir. Aşk ise yaz kış yaprağını dökmeyen ağaçlara benzer. Hiçbir zaman kendini eskitmez ve eksilmez. Aşk pazarlıksız başlamalı, beklentisiz olmalı, zamanın akışına bırakılmalı. Doğallığında, sadakat, özveri, vefa sıcaklıkla yaşanmalı. Lüzumsuz kıskançlıklarla, gereksiz huzursuzluklarla çıkarcılıkla çirkinleştirilmemeli. Gerçekleştirilemeyecek vaatler verilmemeli, iki tarafı da zor durumda bırakır. Mutluluk beklerken yıkım gelir. Manik depresyon teşhisi konan bir erkekle, ağır depresyon içindeki bir kadın arasında yaşanan aşkı, mektuplarla anlatmaya çalıştım. Bu eserde aşkın birçok vaatle nasıl süslendiği tedavi bekleyen yaralı bir yüreğin nasıl hırpalandığı anlatılıyor. Bir başka eserimde buluşmak üzere. Hasan Yıldız
