Köy Seyirlik Oyunlarında İnsan, Doğa ve Topluluk, insanın kendisiyle, doğa ve birlikte yaşadığı insanlarla kurduğu bağda, oyunun işlevi ve konumu üzerine odaklanıyor. Doğanın zamanını oyunla bedenleştiren köy seyirlik oyunlarında, kırsal yaşam biçimi, kültür ve doğa etkileşimi ve kültürel pratiklerin süreçlerini izlemek mümkündür. Halk takvimini takip eden bu oyunlarda farklı kuşaklar bir araya gelerek kültürel bir bilgi aktarımını deneyimlemektedirler. Köy seyirlik oyunları bu özelliklerinin yanı sıra damları, tarlaları, çeşme başlarını kısacası köyün tüm alanlarını hem seyir yerine hem de sahneye dönüştürür. İnsan bedeninin hayvanlara ve nesnelere dönüşümü, bedenin sınırlarını zorlayarak oyunculara yaratıcı bir alan açar. Bir bellek tiyatrosu özelliği gösteren köy seyirlik oyunları, geleneksel Türk tiyatrosu için zengin bir arşiv ve deneysel çalışma alanı oluştururlar. Oyunların yaşam alanlarına yakından bakan bu kitap, Türk tiyatrosunun kendi kavramlarını ve kuramlarını oluşturabilmesine, oyunların yenilenmesine ve sanatsal bir üretime dönüşmelerine katkı vereceği umudu taşımaktadır.
