Gülten Akın (Yozgat, 23 Ocak 1933 – Ankara, 4 Kasım 2015) 1955’te Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. 1956’da Yaşar Cankoçak’la evlendi. Avukatlık ve öğretmenlik yaptı. 1980 sonrası İnsan Hakları Derneği, Halkevleri, Dil Derneği gibi demokratik kitle örgütlerinde kurucu ve yönetici olarak çalıştı. Şiirleri İngilizce, Almanca, Flamanca, Danca, İtalyanca, Bulgarca, Arapça, Lehçe, İspanyolca ve İbraniceye çevrildi, çeşitli akademik çalışmalara konu oldu. Kırkı aşkın şiiri bestelendi. Kimi kısa oyunları yurtiçinde ve yurtdışında sahneye kondu. Şiir kitaplarıyla pek çok edebiyat ödülü aldı. 2004 TÜYAP İstanbul Kitap Fuarı’nın Onur Yazarı seçildi. 2006 Yunus Emre Şiir Ödülü’nü, 2008 Erdal Öz Edebiyat Ödülü’nü, 2008 Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Sanat Hizmet Ödülü ve 2014 Metin Altıok Şiir Ödülü’nü aldı. Basılı tüm kitapları 2019’da Bütün Eserleri 1 adıyla YKY Delta dizisinde bir ciltte toplandı. Yapıtları Şiir: Rüzgâr Saati (1956), Kestim Kara Saçlarımı (1960), Sığda (1964, TDK Şiir Ödülü), Kırmızı Karanfil (1971), Maraş’ın ve Ökkeş’in Destanı (1972, TRT Ödülü), Ağıtlar ve Türküler (1976, Yeditepe Şiir Armağanı), Seyran Destanı (1979), Seyran (1982, Toplu Şiirler, 1992 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü), İlahiler (1983), İzlediğimiz Sular (1991), Sevda Kalıcıdır (1991, Halil Kocagöz Ödülü), Toplu Şiirler 1956-1991 (1995), Sonra İşte Yaşlandım (1995), Sessiz Arka Bahçeler (1998, 1999 Antalya Altın Portakal Şiir Ödülü), Uzak Bir Kıyıda (2003, Dünya Kitap Ödülü), Sevdiğim Yaz Geldi Yine (2003, Seçme Şiirler), Kuş Uçsa Gölge Kalır (2007), Celâliler Destanı (2007), Deli Kızın Türküsü (2012, Seçme Şiirler), Beni Sorarsan (2013). Düzyazı: 42 Gün (1986), Şiiri Düzde Kuşatmak (1983), Şiir Üzerine Notlar (1996), Toplu Oyunlar (1997)
