“Dr. Oketa, yarın sabah gidiyorsunuz.” “Evet, 492 ışık yılı uzaklıktaki bir gezegene, kozmostaki yuvamıza dönüyoruz.” “Beraberinde kimsesiz 44 çocuğu da götürüyorsun; Dünya doğumlu çocukları. Gizli düşman dediğin onların genlerinde saklı, sanma ki aslını unuturlar; lüksü, parayı, şöhreti sevmeyi genlerinde taşıyorlar. Onlar burçların çocukları.” “Hayır, onlar şimdiden kendilerine ‘Oketa Çocukları’ diyorlar. Evlerine döndüklerini, kozmik bütünlüğün bir parçası olduklarını anlamaya başladılar. Eğitimin amacı da bu değil mi? Biz onları erdeme, doğaya ve onura saygıyı öğreterek büyüteceğiz. ‘Misyonumuz, insan soyunun bekası için kozmosun derinliklerinde insan hırslarının erdemi ele geçiremeyeceği bir insan rezervi oluşturmak.’ İçerdeki ve dışardaki düşmanlarımızı öldürmeyi iyi öğrendik, sizden korkmuyoruz. “Bizim bilgi birikimimiz sizde yok. Yıllardır buna uğraşıyoruz. Neden oraya biz gitmeyelim ki?” Eğer siz gitseydiniz, haftasına kalmadan tüm gezegeni dominyonunuz sayar, altın için toprağını siyanürle zehirler, üç beş elmas uğruna kara renginden dolayı kaderi de kara dediğiniz insanlara yaptıklarınızı başkalarına da yapardınız. Petrolü bu dünyaya bela ettiniz. Endüstriyel kirlilikle Dünyayı kirletmekte, okyanusları bile çöplüğe çevirmekte üstünüze yok. Ekolojik dengeyi bozmanız çok sürmezdi... Ölümcül silahları, savaşları, doğanın can düşmanı kimyasalları, GDO’lu ürünleri daha saymadım. Bu güne kadar yaptığınız sömürüleri, insanlara verdiğiniz zararları, yok ettiğiniz hayatları düşünün. Ne pahasına olursa olsun size geçit vermeyeceğiz. Yeni bir dünya kurulur, şövalye ruhlu idealist insanlar yerini alır. ”
