Türkiye’de okuma kültürünün zayıflığı sorunu klasik bir kültürel meseledir. Antropoloji literatüründe konu genellikle sözlü-yazılı kültür ikiliği çerçevesinde ele alınagelmektedir. Antropolog S. Yetkin Işık ise, konuyu özgül tarihsel/kültürel çerçevede ele alıyor ve 13. yüzyıl sonrasından başlayarak Anadolu halk kültüründe ‘anlamın tarihi’ne odaklanıyor. Sözlü kültür ve yazılı kültür ikiliği ile halk ve yönetici elitin ideolojik konumları arasında nasıl bir ilişki var? Halk kültüründe okumaya, okuryazarlara hangi anlamlar yüklenmiştir? Bu anlamların tarihsel gelişiminde ve süreklilik kazanmasında iktidar sorunu hangi bakımlardan etkilidir? Bu gibi sorulardan hareket eden yazar, günümüz halk Türkçesinde okuma, yazma ve okuryazarlarla ilişkili sözcük, deyim, hikâye ve benzeri kalıplardaki ideolojik tutumları, okuryazarlığın seçkinci anlamlarına karşı alt sınıfların direnişini göstermeye çalışıyor. Bilgi ve eğitim konularını antropolojik bakışla ele almanın getirebileceği derinlik ve zenginlik konusunda ilham verici olan kitap, ‘okumama kültürü’nü bilginin antropolojisini yaparak açımlamaya çalışıyor. Kitap, antropolojinin yanı sıra eğitim, halk bilim ve kültür tarihi gibi konulara ilgi duyanlar için de ilginç bir okuma deneyimi sunabilir.
